- کریم نژاد (کَ نِ)
که نژادی بزرگ و بخشنده دارد:
ایا کریم نژادی که تا شدی پیدا
ز جود تو به جهان نام بخل شد معدوم.
سوزنی
ایا کریم نژادی که تا شدی پیدا
ز جود تو به جهان نام بخل شد معدوم.
سوزنی
معنی کریم نژاد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ نِ / نَ)
لغت نامه دهخدا
کریم طبع. (فرهنگ فارسی معین). با نهادی بزرگ: شاهی بود هنرپرورده، کریم نهاد، بلندهمت. (سمط العلی ص 35).
در زمان خدیو داراشان
آن کرم پیشۀ کریم نهاد.
هاتف
در زمان خدیو داراشان
آن کرم پیشۀ کریم نهاد.
هاتف
(کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان نورعلی بخش دلفان شهرستان خرم آباد. جلگه ای و سردسیر است و 240 تن سکنه دارد. از سراب گنجه و چشمه مشروب می شود. سکنۀ آن از طایفۀ نورعلی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(مَ دُ نِ)
لغت نامه دهخدا
از نژاد آدم. آدمیزاد. انسان:
نگه کن که هوش تو بر دست کیست
ز مردم نژاد ار ز دیو و پریست.
فردوسی.
تو گوئی که از روی و از آهن است
نه مردم نژاد است کآهرمن است.
فردوسی.
که هر کس که بر دادگر دشمن است
نه مردم نژاد است کآهرمن است.
فردوسی.
به چیز فراوان بوند این دوشاد
ندانند آمرغ مردم نژاد.
اسدی.
ز ویرانه جائیست وحشی نهاد
به صورت چو مردم نه مردم نژاد
نظامی
نگه کن که هوش تو بر دست کیست
ز مردم نژاد ار ز دیو و پریست.
فردوسی.
تو گوئی که از روی و از آهن است
نه مردم نژاد است کآهرمن است.
فردوسی.
که هر کس که بر دادگر دشمن است
نه مردم نژاد است کآهرمن است.
فردوسی.
به چیز فراوان بوند این دوشاد
ندانند آمرغ مردم نژاد.
اسدی.
ز ویرانه جائیست وحشی نهاد
به صورت چو مردم نه مردم نژاد
نظامی
(پَ نِ)
لغت نامه دهخدا
که اصل و تبار از پری دارد. پری زاد. پری زاده (کنایه از معشوق) :
گوری کنیم و باده کشیم و بویم شاد
بوسه دهیم بر دو لبان پری نژاد.
رودکی.
یاری گزیدم از همه گیتی پری نژاد
زآن شد ز پیش چشم من امروز چون پری.
فرخی
گوری کنیم و باده کشیم و بویم شاد
بوسه دهیم بر دو لبان پری نژاد.
رودکی.
یاری گزیدم از همه گیتی پری نژاد
زآن شد ز پیش چشم من امروز چون پری.
فرخی
(کَ / کِ نِ)
لغت نامه دهخدا
شاهزاده. از خاندان کی. از دودمان شاهی:
بدانست کو نیست جز کی نژاد
ز فر و ز اورند او گشت شاد.
فردوسی.
که آنجا فرود است و با مادر است
گوی کی نژاد است و گندآور است.
فردوسی.
دلیری که بد پیلسم نام اوی
گوی کی نژادی یلی نامجوی.
فردوسی.
رجوع به کی شود
بدانست کو نیست جز کی نژاد
ز فر و ز اورند او گشت شاد.
فردوسی.
که آنجا فرود است و با مادر است
گوی کی نژاد است و گندآور است.
فردوسی.
دلیری که بد پیلسم نام اوی
گوی کی نژادی یلی نامجوی.
فردوسی.
رجوع به کی شود
راد نهاد کریم طبع: (در زمان خدیو دارا شان آن کرم پیشه کریم نهاد)، (هاتف)
انسان آدمی: کسی را که بر دست و پا آهن است نه مردم نژاد است کاهر منست. (شا)
که اصل و نژادی از پری دارد پری زاده پری زاد، معشوق، زیبا روی زیبا
